Kodeks Prawa Kanonicznego w kanonie 1248 ustala, że obowiązek uczestniczenia we Mszy św. niedzielnej oraz innych dni świątecznych nakazanych, określonych przez prawo, spełnia się albo w samym dniu świątecznym, albo wieczorem dnia poprzedniego. W naszej parafii norma ta do tej pory nie była wprowadzona i osoby, które nie mogły uczestniczyć w sam dzień świąteczny we Mszy św., miały później rozterki w sumieniu, czy wywiązują się z tego obowiązku, uczestnicząc we Mszy św. wieczornej poprzedzającej niedzielę lub święto. Otóż osoby te wywiązywały się ze swego obowiązku.
Wprowadzenie tej normy w całym Kościele, miało na celu ułatwienie wiernym świętowania Dnia Pańskiego w zmienionych warunkach życia społecznego, gospodarczego i rodzinnego. Soboty wolne od pracy i związane z tym masowe wyjazdy poza miasto, zatrzymanie w niedziele wielu ludzi w zakładach pracy ciągłej i w komunikacji, rozwój turystyki, stworzyły nową sytuację dla duszpasterstwa dni świątecznych. W takich warunkach utrzymanie obowiązku Eucharystii niedzielnej tylko w niedzielę, narażało nieraz sporą część wiernych na straty duchowe, wynikające z opuszczenia Mszy świętej.
Wprowadzając tę praktykę w Kościele, nawiązano do prastarej, sięgającej czasów apostolskich, praktyki sprawowania Eucharystii niedzielnej w sobotę wieczorem, kiedy to, zgodnie z ówczesnym sposobem pojmowania czasu, rozpoczynał się dzień Pański, czyli niedziela. Chociaż świętowanie niedzieli przez sprawowanie Eucharystii już w sobotę wieczorem nawiązuje do najstarszej praktyki chrześcijaństwa, to jednak stosowanie zasady kanonu 1248 nie może wprowadzić nieładu w praktykach religijnych naszej wspólnoty parafialnej i poszczególnych wiernych. Ta zasada ma służyć i zachowaniu charakteru dnia Pańskiego, w którym, jak mówi soborowa Konstytucji o Liturgii (art. 106), „wierni powinni się schodzić razem dla słuchania słowa Bożego i uczestniczenia w Eucharystii" i „który należy tak przedstawić i wpoić w pobożność wiernych, aby stał się również dniem radości i odpoczynku od pracy". Zasadniczym czasem spełniania obowiązku udziału we Mszy św. musi pozostać nadal sam dzień świąteczny, choćby z tego względu, że umożliwia on większości wiernych zejście się razem na Eucharystię i pozwala im przeżyć tajemnicę Wieczerzy Pańskiej i Pamiątkę Męki i Zmartwychwstania Chrystusa w atmosferze spokoju, radości i odpoczynku. Każdy wierny ma wprawdzie swobodę wyboru pory Mszy niedzielnej, winien jednak, jeśli to możliwe, wchodzić w liturgię Mszy świątecznej w świątecznym nastroju szukając umocnienia więzi z całą wspólnotą kościelną i parafialną.
W Mszy św. wieczornej w dzień poprzedzający niedzielę lub święto zawsze odmawia się Chwała na wysokości Bogu oraz Wyznanie Wiary, bierze się trzy czytania, głosi homilię, odmawia Modlitwę Wiernych i podaje się ogłoszenia duszpasterskie. Wierni, którzy już raz przyjęli Komunię Świętą rano mogą podczas tej Mszy św. przystąpić po raz drugi do Komunii Świętej (Kan. 917 KPK). Kolektę (tacę) zbiera się na cel wyznaczony na przypadającą niedzielę lub święto.